Ξεχύνονται οι ωραίοι άνδρες
Ως ευγενέστατοι και ώριμοι – με μέλλον - αγαπητικοί
Φτωχών και δύσμοιρων εργατριών
Όλοι υποσχόμενοι αγάπη αγνή και μεταδοτική
Καλύπτουσα ως κορεσμού την έλλειψιν των αγαθών
Που μια κοπέλα θα ονειρευόταν
για το σπίτι της
Μαζεύουνε τρία τέσσερα κοράσια από κάθε οικισμό
Κι όταν τις δέσουνε στον έρωτα
Τις πείσουν για το πάντα και για το μαζί
Τις βάζουν σ’ ένα τραίνο
Δίχως επιστροφή
Για τη μεγάλη πόλη
Να παν αυτές τάχα να τακτοποιηθούν
Να μείνουν σ’ έναν ξάδερφο τάχα τις πρώτες μέρες
- όσο να λήξουν οι λογαριασμοί τ’ αρσενικού στο πρώην μέρος –
Τάχα να μην ανησυχούν
Κι όσο εκείνες μες στο τραίνο αδημονούν
Να τελειώσουν όλα εκείνα
Τα διαδικαστικά
Που είναι ανάμεσα στο τώρα και στο όνειρο
– ένα σπιτάκι μ’ έναν κήπο,
μία δουλίτσα,
άντε κι ένα ή δυο μωράκια κατακόκκινα –
Όσο ανησυχούν
πώς θα ‘ναι ο εξάδερφος
μην είναι κανένας περίεργος
και έχουμ’ άλλα
Φτάνει ο συρμός στο Λενινγκράντσκι
«Ευχαριστούμε που μας προτιμήσατε. Καλή σας διαμονή!»
Τα μάτια ψάχνουν για τον ξάδερφο
Ένας μουντρούχος με κακία πλησιάζει
- Αχ, μάμουτσκα, ας μην είν’ τούτος! -
«Εγώ είμ’ ο ξάδερφος δώσε μου τα χαρτιά σου
τακτοποιώ τις εκκρεμότητες»
Ας είναι, σκέφτονται, τους συγγενείς δεν τους διαλέγουμε
Χαμογελάν
Μέσα στο αμάξι άσχημες σκέψεις
Τις διώχνουνε μαζί με τον ιδρώτα και τη βρώμα απ’ το ταξίδι
Ρωτάν τάχα μου ξένοιαστα πού βρίσκεται το σπίτι
Εκείνος τάχα λέει μια γειτονιά
Περνάει η ώρα
Ο κόμπος σφίγγει
Και το μυαλό όλο γυρίζει
στο κακό
Με τις βαλίτσες τους στα χέρια ακολουθούνε
Τον εξάδελφο
Μια πόρτα ανοίγει
Κι άλλη μια ύστερα
Όσο πιο μέσα τόσο πιο πολύ
Σκοτάδι κι υγρασία
Η τελευταία πόρτα έτριξε
Κι έκλεισε πίσω τους
Μία φορά ίσον για πάντα
Όλες μαζί
σ’ ένα δωμάτιο
Ύστερα
σ’ ένα φορτηγό
Ύστερα
σε μια πόλη
που λεν πως είναι αρχαία
Το βράδυ κουβαλάνε τα ψιμύθια τους
Όπως τα κτήρια του Λένινγκραντ
Απ’ έξω όμορφα
και μεγαλόπρεπα
Χρυσός και μάρμαρο
Και μέσα άδεια
Λεηλατημένα
Δίχως κειμήλια
Δίχως ταυτότητα
Δίχως το παρελθόν
Άρα χωρίς το μέλλον
Παράγκες λες τα σώματά τους
χιλιομπαλωμένες
Θαρρείς πως μοιάζουνε
στα σπίτια
Που άφησε η καθεμιά τους πίσω
Διάσπαρτα
σε όλες τις μεριές
Του όμπλαστ Λένινγκραντ
Δεν υπάρχουν σχόλια: